Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ratio quidem vestra sic cogit. Duo Reges: constructio interrete. Quonam, inquit, modo? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Iam contemni non poteris.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;

Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri,
quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam
lege Voconia pervenire.

Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi
quemque natura esse carum, quae sit hominis natura.

Dicimus aliquem hilare vivere; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Immo videri fortasse. Age sane, inquam. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.

Bork: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Quid enim?: Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Bork: Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?
Bork: Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.